حکمت آموزی درکتیه های مدرسه دارالفنون

بدون شک کتیبه های وسردر هایی که در مدرسه تاریخی دارالفنون نصب شده اند همگی براساس دغدغه های فرهنگی افرادی دلسوز نگاشته ونصب شده است .


آنچه اهمیت وارزش این کتیبه های کاشیکاری شده را افزون می نماید توجه به اخلاق وفرهنگ سازی با دو مولفه ادبیات وزیبایی شناسی است .
تلفیقی از کاشی کاری وخطاطی وتذهیب درکنار محتوایی جذاب از اشعار واحادیث که هویتی ایرانی واسلامی دارد.

دارالفنون تهران کتیبه شعر1
کتیبه شعر1-از ایران جزآزاده هرگز نخاست
دارالفنون تهران کتیبه شعر2
کتیبه شعر2-از امروز کاری بفردا ممان
دارالفنون تهران کتیبه شعر3
کتیبه شعر3-از مکافات عمل غافل مشو
دارالفنون تهران کتیبه شعر4
کتیبه شعر4-اول اندیشه وانگهی گفتار
دارالفنون تهران کتیبه شعر5
کتیبه شعر5-بال و پرمرغ جانها همت است
دارالفنون تهران کتیبه شعر6
کتیبه شعر6-بفرهنگ باشد روان تندرست
دارالفنون تهران کتیبه شعر7
کتیبه شعر7-بنی آدم اعضای یکدیگرند
دارالفنون تهران کتیبه شعر8
شعر8-هرچیز بخرد نیازمند است وخرد بآزمون
دارالفنون تهران کتیبه شعر9
کتیبه شعر9-زکردارگفتاربرمگذران
دارالفنون تهران کتیبه شعر10
کتیبه شعر10-ستون خرد بردباری بود
دارالفنون تهران کتیبه شعر11
دارالفنون تهران کتیبه شعر11-صبروظفرهردو دوستان قدیمند
دارالفنون تهران کتیبه شعر12
دارالفنون تهران کتیبه شعر12-عقلهاراعقلهایاری دهد
دارالفنون تهران کتیبه شعر13
دارالفنون تهران کتیبه شعر13-علم وحکمت کمال انسان است
دارالفنون تهران کتیبه شعر14
دارالفنون تهران کتیبه شعر14-فرزندخصال خویشتن باش
دارالفنون تهران کتیبه شعر15
دارالفنون تهران کتیبه شعر15-کوشا باشیدتاآبادان باشید
دارالفنون تهران کتیبه شعر16
دارالفنون تهران کتیبه شعر16-مکن بدبکس گرنخواهی بخویش
دارالفنون تهران کتیبه شعر17
دارالفنون تهران کتیبه شعر17-هرچیز که درجستن آنی آنی
دارالفنون تهران کتیبه شعر18
دارالفنون تهران کتیبه شعر18-هرکه خودراشناخت مردآنست
دارالفنون تهران کتیبه شعر19
دارالفنون تهران کتیبه شعر19-هنرنزدایرانیان است وبس
دارالفنون تهران سردر ورودی
دارالفنون تهران سردر ورودی توانا بود هرکه دانا بود
دارالفنون تهران سردر ورودی دوم
دارالفنون تهران سردر ورودی دوم-وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا
دارالفنون تهران سردر سوم
دارالفنون تهران سردر سوم -زمانی میاسای از آموختن اگر جان همی خواهی افروختن
دارالفنون تهران سر در چهارم
دارالفنون تهران سر در چهارم-زنیرو بود مرد راراستی زسستی دروغ آید وکاستی

در وب سایت رسمی مرکز آموزش های هنری وسینمایی دارالفنون مقاله ای منتشر شده است که به ابعاد آموزشی وتحلیل پژوهشی توصیفی این مدرسه می پردازد .

روز پنجم ربیع الاول 1268 مصادف با دوشنبه 8دی ماه 1230یعنی61754روز پیش از انتشار این مقاله (174سال و3ماه و6 روز) تاسیس شد.

با احداث این آکادمی وایجاد رشته های تخصصی در آن ،به تدریج ضرورت وجود هنرنقاشی به عنوان یکی از درس های اصلی وآموزشی در این مدرسه به شدت احساس شد.

درباره ایجاد رشته نقاشی ، جدا از جنبه هنری آن، می توان به اهمیت موضوع به لحاظ تولید محتوای آموزشی مصور در زمانی که هنوز صنعت چاپ وگراورسازی پدید نیامده بود نیز اشاره کرد.

در نخستین دوره تحصیلی مدرسه که به مدت 7سال تداوم داشت رشته نقاشی به عنوان یکی از دروس مکمل محسوب وبه صورت تخصصی ومستقل تدریس نمی شد.

میرزا عبد الغفار نجم الدوله در کتاب چاپ سنگی کفایه الحساب نوشته است ،اکنون در مدرسه ،

قانونی وضع شده که چون شاگرد وارد آنجا شد ،مشروط برآنکه صاحب خط رسمی وسواد فارسی ومقدمات عربی باشد مدت هفت ،هشت سال تخصیل کند.

مدت دو-سه سال جمیع متعلمین مدرسه مشترکا وبدون استثناعلوم مقدمه شامل علم حساب ،اصول هندسه ،

علم تسطیح خطوط و سطوح اجسام ومشق نقاشی وبعد از انقضای این مدت وامتحانات مختلفه که در آن مدت عرض می شود ،قوت فهم ودرجه شوق وذوقش در هر علم به دست می آید.

آن وقت لایق هرفن باشد پنج – شش سال دیگر مشغول تحصیل علوم متعلقه به آن می شود.

مثلا علومی که بعد از دو-سه سال مقدمه ، متعلمین هندسه نظامی تحصیل می کنند شامل علم مثلثات کروی ،

علم تسطیح ،علم تصویر ،علم مناظر وقواعد متعلقه به نجاری وحجاری ، علم معماری ، علم حفاری و اقسام طراحی ورنگ آمیزی است.

ازنکات مهمی که در این خصوص در کتاب مذکور آمده “همچنین در نقاشی ، تا شخص نقاش نباشد چگونه می تواند اجزارا به نسبت تصویر کند و تا علم مناظر نداند چگونه می تواند شرط دورنما وسایه روشن را درست منظور دارد وازبابت جهل است که گاه نقاشی ما ایرانیان ، بلبل را از درختی که برشاخه نشسته بزرگتر می کشند ومشار الیها دیوار را کهاز منظره دورافتاده ،فاصله اش ا از زمین بیشتر قرارمی دهند.

با اتمام نخستین دوره تحصیلی ،دولت ایران تصمیم گرفت که برای ارتقای سطح علمی وکیفی

علوم متعدددر کشور،تعدادی از نوجوانان ایرانی را که برخی از آنها نیز تحصیل کردگان خود مدرسه دارالفنون بودند ، برای تحصیل یا تحصیلات تکمیلی به اروپا اعزام کند.

از این رو در همان سال 42 نفر از نوجوانان ایرانی به چند شهر در فرانسه اعزام شدند که دراین بین دو نفر از شاگردان برای تحصیل در رشته نقاشی در نظر گرفته شدند.

با این اقدام نه تنها فضای مساعد تری برای برقراری رشته تخصصی نقاشی درکنار سایر درس های دیگر در دارالفنون فراهم آمد ، بلکه دولت نیز تصمیم گرفت که تا زمان مراجعت این شاگردان به وطن ،یک معلم نقاشی اروپایی را برای تدریس نقاشی استخدام کند.


یک دیدگاه ارسال کنید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *